Voor de wedstrijd Nederland Vertaalt 2017, een samenwerking van Verstegen & Stigter en NRC, gesubsidieerd door het Prins Bernhard Cultuurfonds, heb ik een vertaling ingezonden van Auf was nur einmal ist, een gedicht van Peter Rühmkorf. Het origineel is afkomstig uit: Haltbar bis Ende 1999 (Hamburg 1979).
Mijn vertaling is niet genomineerd voor de prijzen.
Het gedicht is eigenlijk een evocatie van het geheimzinnige verschijnsel dat je soms geïnspireerd bent, dat je iets maken kunt waarvan je niet wist dat je het in je had. Maar niet nadat eerst de martelende onzekerheid die eraan vooraf gaat, is opgeroepen, natuurlijk.
De genomineerde vertalingen zijn hier te vinden.
Mijn vertaling:
Onherhaalbaar
Voor Heinrich Maria Ledig-Rowohlt
Soms wik je: is dat dan het leven?
Soms weeg je: is dit nu het wezen?
Als je groot bent, is alles al voorbij.
Niets doorleven, vluchtig belezen,
kijk, dat ben jij.En je denkt misschien: ik ga ten onder,
peilloos diep en gruwelijk – :
Eentje uit de grote hagelhoop,
kleurloos, nauwelijks bijzonder,
kijk, dat ben ik.Maar dan, plotsklaps, tijdens loos geslenter,
scheurt de schil, komt de getemde pracht pas vrij,
vliegen vonken tussen hoed en schoen:
deze pertinente wending van de route,
deze uithaal naar het abnormale,
in dit onherhaalbaar, onherroepelijk moment:
kijk, dat ben jij.
Origineel:
AUF WAS NUR EINMAL IST
Für Heinrich Maria Ledig-Rowohlt
Manchmal fragt man sich: ist das das Leben?
Manchmal weiß man nicht: ist dies das Wesen?
Wenn du aufwachst, ist die Klappe zu.
Nichts eratmet, alles angelesen,
siehe, das bist du.Und du denkst vielleicht: ich gehe unter,
bodenlos und fürchterlich –:
Einer aus dem großen Graupelhaufen,
nur um einen kleinen Flicken bunter,
siehe, das bin ich.Aber dann, aufeinmalso, beim Schlendern,
lockert sich die Dichtung, bricht die Schale,
fliegen Funken zwischen Hut und Schuh:
Dieser ganz bestimmte Schlenker aus der Richtung,
dieser Stich ins Unnormale,
was nur einmal ist und auch nicht umzuändern:
siehe, das bist du.
The Hidden Law 
Een geslaagde vertaling van dit ogenschijnlijk gemakkelijke gedicht! Zelf deed ik ook een bescheiden poging…
Eén opmerking: Wenn du aufwachst = als je wakker wordt; wenn du aufwächst = als je opgroeit.
LikeLike
Dank voor het wijzen op de domme vertaalfout. Kan ik ook jouw vertaling ergens lezen? Het gedicht is inderdaad verre van gemakkelijk. Ik heb er ontzettend aan zitten vijlen en schaven voordat ik er min of meer tevreden over was. (En dan nog had ik die fout niet opgemerkt!) Hartelijk dank voor je reactie.
LikeLike
Excuus voor de late reactie. Dit is wat ik er, eveneens met vallen en opstaan, van gebrouwen heb:
Dat komt maar eenmaal voor
Soms vraag je je af: is dat het leven?
Soms dan twijfel je: is dit het wezen?
Bij het opstaan ben je al onvrij
niks doorleefd, alleen het boek gelezen
kijk nou, dat ben jij
En je denkt misschien: ik ga ten onder,
peilloos diep, verlamd van schrik -:
eentje uit de grauwe mensenmeute
’n pietsje kleuriger misschien, maar niks bijzonders
kijk toch, dat ben ik
Dan opeens, zo-uit-het-niets, bij ’t wandelen
wijkt de beklemming, breken alle schalen,
licht tussen hoed en schoen een vonkenrij:
deze doelbewuste kronkel in de route
deze zucht naar ’t onnormale,
wat maar eenmaal voorkomt, en niet valt te veranderen
kijk dan, dat ben jij
LikeLike
Ik zie dat ik een beetje slordig ben geweest met de interpunctie, maar dat moet je er maar even bijdenken 😉
LikeLike